2557 543: วิถีแห่งการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่

โลกของการเรียนรู้นั้นกว้างใหญ่ไพศาล การเปิดรับความรู้ใหม่ๆ อยู่เสมอเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเติบโตและความสำเร็จในชีวิต ในปี 2557 สหประชาชาติ (UN) ได้กำหนดเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDG) 17 ข้อเพื่อเปลี่ยนแปลงโลกของเราให้ดีขึ้น เป้าหมายที่ 4 ซึ่งว่าด้วยเรื่องการศึกษาที่มีคุณภาพนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการปลดล็อกศักยภาพของมนุษย์และสร้างสังคมที่ยั่งยืน

เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน: การศึกษาที่มีคุณภาพ

เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนที่ 4 มุ่งเน้นไปที่การส่งเสริมการเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพอย่างเท่าเทียมและส่งเสริมโอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีวิตสำหรับทุกคน เป้าหมายหลักมีดังนี้:

• การเข้าถึงการศึกษา: ภายในปี 2573 เด็กหญิงและเด็กชายทุกคนควรจะได้รับการศึกษาฟรีและมีคุณภาพตั้งแต่ระดับก่อนประถมศึกษาถึงมัธยมศึกษาตอนต้น และเด็กหญิงควรได้รับโอกาสในการศึกษาอย่างเท่าเทียมกับเด็กชาย
• การดูแลเด็กปฐมวัยและการศึกษา: ภายในปี 2573 เด็กเล็กทุกคนควรจะได้รับการดูแลและการศึกษาในช่วงปฐมวัยที่มีคุณภาพ ซึ่งรวมถึงการเลี้ยงดูในช่วงต้นและการเตรียมความพร้อมก่อนเข้าโรงเรียน
• คุณภาพการศึกษา: ภายในปี 2573 ทุกคนควรมีทักษะที่จำเป็นสำหรับชีวิตที่มีสุขภาพดี การเป็นพลเมืองที่ทำงาน และการมีส่วนร่วมในสังคม
• ทักษะเพื่อการจ้างงาน: ภายในปี 2573 เยาวชนและผู้ใหญ่ทุกคนควรมีทักษะ ความรู้ และคุณสมบัติที่จำเป็นสำหรับการจ้างงาน เป็นผู้ประกอบการ และการทำงานที่มีคุณค่า
• ความเท่าเทียมทางการศึกษา: ภายในปี 2573 ควรขจัดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา และเด็กที่มีความเปราะบางที่สุด เช่น เด็กพิการ เด็กจากครอบครัวที่มีรายได้น้อย และเด็กจากพื้นที่ชนบท ควรได้รับความสนใจเป็นพิเศษ

ความก้าวหน้าและความท้าทาย

นับตั้งแต่มีการนำเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนมาใช้ ความคืบหน้าในการบรรลุเป้าหมายด้านการศึกษาได้เกิดขึ้นทั่วโลก อย่างไรก็ตาม ยังคงมีความท้าทายที่สำคัญที่ต้องเอาชนะ

• การเข้าถึงการศึกษา: ในปี 2561 เด็กวัยประถมศึกษา 59 ล้านคนและเด็กวัยมัธยมศึกษาตอนต้น 61 ล้านคนทั่วโลกไม่ได้เข้าเรียน
• คุณภาพการศึกษา: การขาดแคลนครูที่ผ่านการฝึกอบรมมาเป็นอย่างดีและวัสดุการสอนที่เพียงพอส่งผลให้การเรียนรู้มีคุณภาพต่ำ
• ความเท่าเทียมทางการศึกษา: เด็กจากครอบครัวที่มีรายได้น้อยและเด็กจากพื้นที่ชนบทยังคงมีโอกาสเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพน้อยกว่า
• การเงิน: ประเทศต่างๆ กำลังดิ้นรนเพื่อจัดสรรเงินทุนที่เพียงพอสำหรับการศึกษา

บทบาทของเรา

การบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนด้านการศึกษาต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกภาคส่วนของสังคม รัฐบาล นักการศึกษา ชุมชน และผู้ปกครองต่างมีบทบาทสำคัญที่จะต้องมีส่วนร่วม

รัฐบาล

รัฐบาลมีหน้าที่หลักในการให้การสนับสนุนทางการเงินและการจัดการสำหรับการศึกษา พวกเขาควรลงทุนในโครงการที่ขยายการเข้าถึงการศึกษาที่มีคุณภาพและปรับปรุงคุณภาพของการสอน

นักการศึกษา

นักการศึกษาเป็นผู้มีอิทธิพลที่สำคัญที่สุดต่อความสำเร็จทางการศึกษาของนักเรียน พวกเขาควรได้รับการสนับสนุนด้วยการฝึกอบรมที่เหมาะสมและทรัพยากรที่จำเป็นเพื่อให้การเรียนรู้ที่มีคุณภาพ

ชุมชน

ชุมชนสามารถมีบทบาทสำคัญในการสนับสนุนการศึกษาของเด็กๆ พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนการสอน ให้การสนับสนุนที่บ้าน และสนับสนุนโรงเรียนในท้องถิ่น

ผู้ปกครอง

ผู้ปกครองมีหน้าที่รับผิดชอบหลักในการให้การสนับสนุนการศึกษาของบุตรหลาน พวกเขาควรมีส่วนร่วมในชีวิตการเรียนของบุตรหลานและสนับสนุนการเรียนรู้ที่บ้าน

ร่วมมือเพื่อการเปลี่ยนแปลง

การบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนด้านการศึกษาเป็นความท้าทาย แต่อย่าท้อถอย ความร่วมมือจากทุกภาคส่วนของสังคมมีความจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนมีโอกาสได้รับการศึกษาที่มีคุณภาพ เพื่อให้เด็กๆ ทั่วโลกมีทักษะและความรู้ที่จำเป็นเพื่อประสบความสำเร็จในชีวิตและสร้างอนาคตที่ยั่งยืน

นิทานที่ 1: ครูที่ไม่รู้จบ

ครูผู้หนึ่งตัดสินใจที่จะเรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับนักเรียนของเธอ เธออ่านหนังสือทุกเล่มเกี่ยวกับการสอนและสภาพแวดล้อมทางบ้านของนักเรียน แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหน เธอก็ไม่สามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขามาจากไหน

วันหนึ่ง เธอตัดสินใจที่จะถามนักเรียนของเธอโดยตรง เธอถามพวกเขาเกี่ยวกับครอบครัว ภูมิหลัง และความฝันของพวกเขา นักเรียนตอบอย่างเปิดเผยและครูนั้นก็ประหลาดใจมาก เธอไม่เคยตระหนักมาก่อนว่านักเรียนของเธอแต่ละคนมีเรื่องราวที่ไม่เหมือนใครที่จะบอกเล่า

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ครูผู้สอนได้เปลี่ยนวิธีการสอนของเธอ เธอเริ่มต้นโดยการเรียนรู้เกี่ยวกับนักเรียนของเธอ จากนั้นเธอจึงปรับการเรียนการสอนให้ตรงกับความต้องการเฉพาะของพวกเขา ผลลัพธ์นั้นน่าทึ่ง นักเรียนมีส่วนร่วมมากขึ้น มีแรงจูงใจมากขึ้น และเรียนรู้ได้ดียิ่งขึ้น

บทเรียนที่ได้: มันสำคัญมากที่จะต้องทำความรู้จักกับนักเรียนของคุณเมื่อคุณเป็นครู ไม่เพียงแค่ในแง่ของวิชาการเท่านั้น แต่ยังรวมถึงในแง่ของส่วนบุคคลด้วย เมื่อคุณเข้าใจนักเรียนของคุณ คุณสามารถสอนให้พวกเขาประสบความสำเร็จได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

นิทานที่ 2: นักเรียนที่หลงทาง

นักเรียนคนหนึ่งกำลังต่อสู้อย่างหนักในชั้นเรียน เธอไม่เข้าใจเนื้อหาและรู้สึกราวกับว่าเธอตกรถไฟไปแล้ว เธอตัดสินใจที่จะขอลายจากครูเพื่อพูดคุย

ครูฟังปัญหาของนักเรียนอย่างอดทน จากนั้นเขาก็พูดว่า "ฉันเข้าใจว่าคุณรู้สึกยังไง ฉันเคยรู้สึกแบบเดียวกันเมื่อตอนที่ฉันเป็นนักเรียน"

ครูนั้นแบ่งปันประสบการณ์ของเขาเองที่เคยต่อสู้ในชั้นเรียน และเขาบอกนักเรียนคนนั้นว่าเขาทำอย่างไรเพื่อเอาชนะความท้าทายเหล่านั้น นักเรียนได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของครู เธอตระหนักว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียว และมีคนอื่นที่เคยประสบปัญหาเดียวกันมาก่อน

ด้วยความช่วยเหลือจากครู นักเรียนคนนั้นศึกษาเพิ่มเติมและตั้งใจเรียนมากขึ้น เธอยังเข้าร่วมกลุ่มการศึกษาและขอความช่วยเหลือจากเพื่อนร่วมชั้น ผ่านความพยายามอย่างหนักและความมุ่งมั่น เธอสามารถเอาชนะความท้าทายของเธอได้ และเธอก็ทำได้ดีในชั้นเรียน

บทเรียนที่ได้: ทุกคนสามารถเอาชนะความท้าทายทางการศึกษาได้ด้วยความช่วยเหลือที่เหมาะสม อย่าลังเลที่จะขอความช่วยเหลือจากครู เพื่อนร่วมชั้น หรือผู้ใหญ่ที่เชื่อใจได้ หากคุณกำลังดิ้นรนในชั้นเรียน

นิทานที่ 3: นักเรียนที่ค้นพบความรักในการเรียนรู้

นักเรียนคนหนึ่งเกลียดโรงเรียน เขาคิดว่ามันน่าเบื่อและไร้ประโยชน์ เขาไม่สนใจที่จะเรียนและมักจะโดดเรียน

วันหนึ่ง ครูของเขาตัดสินใจที่จะพูดคุยกับเขาเกี่ยวกับพฤติกรรมของเขา ครูถามนักเรียนว่าทำไมเขาถึงไม่ชอบโรงเรียน นักเรียนตอบว่า "มันน่าเบื่อครับ ผมไม่เห็นประโยชน์อะไรในเรื่องนี้"

ครูฟังสิ่งที่นักเรียนพูดอย่างอดทน จากนั้นเขาก็พูดว่า "ฉันเข้าใจว่าคุณรู้สึกยังไง ฉันเคยรู้สึกแบบเดียวกันตอนที่ฉันเป็นเด็ก"

ครูนั้นแบ่งปันประสบการณ์ของเขาเองที่เคยเกลียดโรงเรียน และเขาบอก